Op weg naar een nieuw begin!

Na een hele dag rijden komen we aan in de Algarve. Een gevoel van triomf overspoelt me. Nog niet zo lang geleden, zou ik me hondsberoerd hebben gevoeld na zo’n lange tocht, maar nu wordt ik vooral overmand door blijheid. Nog één nachtje slapen en dan kan Ylva heerlijk spelen met alle kinderen op het strand, zitten we in de stralende zon en mogen we echt even onze camper parkeren, onbekommerd van het leven genieten en aandacht besteden aan de creatie van ons zelf verzonnen werk. Terwijl ik voor mezelf concludeer dat het duidelijk beter met me gaat, zoek ik een paar bekende feestnummers op en zet ik die zo hard mogelijk aan. Ik kijk achterom en ontmoet de vragende blik van Ylva. “Kom we gaan zingen om te vieren dat we er bijna zijn!”, zeg ik. Ze vind het een goed idee en samen zingen we zo luid mogelijk mee. Tekst en zuiverheid maken niet uit. Uitbundig en blij dat we er na zo’n lange rit bijna zijn, wel. 

Door de simpele handeling van een stukje rijden, is ons leven totaal anders dan het was. Niet beter of slechter, maar gewoon zo overduidelijk anders. Dat is het mooie van reizen. Je ziet meteen resultaat van je handelen. En zo is het in de rest van het leven ook. Onze weg ligt helemaal open om vanuit dit punt de mooiste versie van de toekomst te creëren die we kunnen bedenken. 
“Ik wil graag boomplant projecten in contact brengen met festivalorganisatoren,” zegt Arthur. Ik knik enthousiast. “Laten we dan een stichting opzetten en een heleboel land gaan kopen” “Nee ik hoef niet per sé zelf dat land te beheren. Verschillende partijen met elkaar verbinden, zodat mensen al feestend de wereld groener maken is meer wat ik zou willen.” “Klinkt goed”, zeg ik. “Ik zou wel een plek willen hebben waar mensen samen kunnen komen om hun passies met elkaar te delen en om elkaar te inspireren de beste versie van zichzelf te worden en hun dromen waar te maken. Hoe kunnen we dat het beste met elkaar combineren? Zullen we een plek creëren waar mensen hun dromen waarmaken, een leuke tijd met elkaar hebben en de wereld een stukje groener maken? En zullen we dat dan in Nederland of in Zuid Europa doen?” Arthur maakt een geluid dat me doet denken aan Bert en Ernie, waarbij ik Ernie ben en hij Bert. “Ok ok,” zeg ik, “Het valt ook niet mee om met iemand te leven die ervan overtuigd is dat alles mogelijk is.” “Daar is best mee te leven,” zegt Arthur, het is meer dat jij het vermogen hebt om in no time een compleet uitgedachte toekomst te bedenken die elke dag compleet weer kan veranderen.” Ik haal mijn schouders op. “Ach, het is meer dat ik speel met een aantal basisingrediënten die zich aan de hand van wat er mogelijk is, in verschillende hoedanigheden met elkaar verhouden.” “ Zullen we eerst zorgen dat jij helemaal gezond bent?” Daar heeft hij een punt. Gezond zijn is de basis waaruit al het andere kan ontstaan. Geen energie hebben, staat gelijk aan geen dromen waarmaken. “Ja, eerst helemaal gezond worden”. Deze reis heeft me al een heleboel aanknopingspunten gegeven en ik weet nu beter dan ooit wat er daarvoor nodig is. Terwijl ik het denk, besef ik hoe ver ik gekomen ben. Het kan lang of kort duren, maar ik weet dat ik alles wat ik nodig heb al in me heb en ondertussen leef ik mijn dromen binnen de beperkingen die ik heb en dat is helemaal zo slecht nog niet. “ Ik denk dat de mooiste dingen niet ontstaan omdat men vooraf teveel rekening houdt met wat er wel of niet zou kunnen, maar met of mensen creatief genoeg zijn om het te bedenken,” mijmer ik. En zo rijden we een nieuwe horizon tegemoet. De toekomst nog open voor de realisatie van het beste idee dat we kunnen bedenken, opweg naar een nieuw begin.